Er moest gras gezaaid worden eind augustus, begin september – volgens internet de beste periode – maar eerst moest de wortelbegrenzer geplaatst worden. Door de droge zomer was de grond echter keihard….en toen was de vakantie gedaan … toen puntje bij paaltje kwam was het gras begin november nog niet gezaaid. Te laat volgens veel tuinboeken maar wij baseren ons niet graag op de voor de hand liggende tips die door iedereen blindelings gekopieerd worden. Wij hebben ons gras koppig gezaaid op 11 november. We zien wel wat het wordt.
dinsdag 31 december 2013
Experiment met gras
Er moest gras gezaaid worden eind augustus, begin september – volgens internet de beste periode – maar eerst moest de wortelbegrenzer geplaatst worden. Door de droge zomer was de grond echter keihard….en toen was de vakantie gedaan … toen puntje bij paaltje kwam was het gras begin november nog niet gezaaid. Te laat volgens veel tuinboeken maar wij baseren ons niet graag op de voor de hand liggende tips die door iedereen blindelings gekopieerd worden. Wij hebben ons gras koppig gezaaid op 11 november. We zien wel wat het wordt.
donderdag 31 oktober 2013
De zomer van het fruit
"Herfst
verkleurt weer langzaam alle bomen. 'k Heb 's nachts al lang weer m'n pyama
aan. Dan had je eens in juli moeten komen. Toen sliepen we 's nachts buiten op
't strand. ‘t Is weer voorbij die mooie zomer. Die zomer die begon zo wat in
mei. Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen. Maar voor je 't weet is heel
die zomer al weer lang voorbij"
We kregen dit jaar inderdaad de schitterende zomer die Wim Sonneveld al eeuwen bezingt. Hij begon echter pas begin juli, toen de langste winter die we ons kunnen herinneren bruusk stopte. Veel zon, heel aangename temperaturen en alleen wat variatie door een wolkje hier en daar. Het grote bewijs dat het een goede zomer was ligt bij onze formidabele fruitoogst dit jaar. Niet dat we records breken maar het valt wel op dat we deze keer van alle soorten fruit een goede opbrengst hebben.
We kregen dit jaar inderdaad de schitterende zomer die Wim Sonneveld al eeuwen bezingt. Hij begon echter pas begin juli, toen de langste winter die we ons kunnen herinneren bruusk stopte. Veel zon, heel aangename temperaturen en alleen wat variatie door een wolkje hier en daar. Het grote bewijs dat het een goede zomer was ligt bij onze formidabele fruitoogst dit jaar. Niet dat we records breken maar het valt wel op dat we deze keer van alle soorten fruit een goede opbrengst hebben.
Het begon in juli met de bosaardbeitjes, de cassisbessen en de braambozen.
In augustus konden we genieten van de Japanse wijnbes, de oogstappel Précoce de Wirwignes, de Opal en de Reine Claude pruimen.
De zomer ging gewoon door in september met een even mooie oogst van de appels Jacques Lebel en Alkmene en de pruimen Queen Victoria.
Ik vergeet dan nog de Blauwe bes en de vruchtjes van de Amelanchier die je hier op een stapeltje bosaardbeien ziet liggen.
Tenslotte was er nog oktober die geen zomermaand is maar die toch nog kan verrassen met bijzonder weer. De eerste en de laatste week van dit jaar was oktober echt zomers, de tussenliggende weken was de maand heel erg nat. Die afwisseling was in elk geval goed voor een prachtige oogst van de appel Colapuis en van de notelaar Juglans Regia Broadview. De kastanjes van de buren kregen we er gratis bij!
donderdag 25 juli 2013
Zomer en tijd
De
zomerperiode bevat alles wat wij nodig hebben. Zonnig weer en tijd. Ze zijn er nu allebei in overvloed. Voor het eerst dit jaar. Onze toekomstige bloemenweide
hebben we uitzonderlijk pas begin juli voor de eerste keer gemaaid. Had onze
co-tuinier niet elke twee weken een paadje getrokken met ons duwmaaiertje, dan
was onze tuin een ondoordringbare pampa geworden.
Toch zijn ze
wel mooi, die golvende halmen. De vele mierenkolonies in onze tuin vonden ze
niet alleen mooi maar ook nuttig. Ze dachten door die lange grassprieten alleen
maar aan verbouwingen. Helaas ontdekte ik dat te laat en heb ik tijdens het
maaien verscheidene daken van de mierenhopen geslingerd. Die hoopjes die de
grashalmen als steunpilaren gebruiken zijn de ingangen van de ondergrondse stad
van de Zwartbruine Wegmier, de meest verspreide mier in België en Nederland.
Het is een stuifzandmier die van nature in stuifzandgebieden of duinen leeft.
Het zijn dezelfde mieren die we op dit moment van het jaar ook in huis kunnen
vinden. Bij ons hebben ze gelukkig genoeg aan hun eigen bouwsels en de grote voedselvoorraad daarrond. We hebben er geen last van.
zaterdag 25 mei 2013
Symbiose
Gisteren
was het de koudste 24 mei sinds het begin van de weerwaarnemingen in 1833. Zo
zouden we snel vergeten dat het vorige zondag eigenlijk een prachtige lentedag
was waarop wij - tussen het gewone werk door - vlug wat tuinwerk hebben gedaan.
Zo
zitten nu eindelijk ook de laatste beukplantjes in de grond. Toen ik de
plantgaten aan het graven was, kwamen er weer veel regenwormen boven. Ook
mierennesten met veel eitjes en poppen werden gestoord door mijn graafwerken.
Er
was heel die tijd iemand die de activiteiten in het geniep aan het volgen was.
Ik had niets in de gaten maar zodra ik klaar was met het werk schoot het in
actie. Het begon snel en zenuwachtig de overblijvende pissebedden, regenwormen
en miereneitjes op te eten. Ik nam mijn fototoestel maar het liet zich niet
fotograferen. Het was op zijn privacy gesteld.
dinsdag 30 april 2013
Co-tuinieren
Wat doet een
mens als hij zelf geen tijd heeft maar zijn gepensioneerde ouders wel? De
kinderen uitbesteden, de was en de strijk uitbesteden … wij besteden onze tuin
uit!
Sommige
tuinwerkjes zoals grasmaaien dulden geen uitstel en zijn nogal saai. Wij zijn
daarom heel blij dat een fitte gepensioneerde die vroeger een grote tuin had
met veel plezier ons gras komt maaien. Het gazon ziet er dus piekfijn uit want
gepensioneerden hebben tijd om perfectionistisch te zijn; zelfs de kantjes
worden bijgehouden terwijl wij nog nooit van “kantjes-bijhouden” hadden
gehoord.
zondag 31 maart 2013
Geboekstaafd
Het is Pasen
en het is nog altijd winter. De beukhaagplanten die we eind februari kochten
rusten daarom nog altijd ingekuild in de moestuin.
In
tegenstelling tot veel mensen kiezen wij niet voor een uniforme haag. Die zou
onze lange smalle tuin nog langer doen lijken. Eén van de soorten die we kozen
is de rode beuk. Voor ons is de beuk de ideale haagplant. Een haag dient
meestal als visuele afscherming en daarom willen de meeste mensen
groenblijvende planten maar hiermee zet je het hele jaar een groene muur in je
tuin. De beuk heeft enkel in de zomer een dicht bladerdek, in de herfst sterft
het blad af. De verdroogde blaadjes blijven de hele winter hangen tot de nieuwe
knoppen uitschieten. Zo volgt je beukenhaag de seizoenen.
Wij genieten
in de winter ook van het ritselend geluid als de wind door de dorre blaadjes
waait. Volgens de Germaanse mythologie zou dit geruis een gefluisterde
boodschap van de god Thor zijn. De beuk was bij de Germanen dan ook een heilige
boom. Uit het hout sneden ze staafjes waarop ze speciale runentekens kerfden.
Ze gooiden die op een wit kleed en voorspelden de toekomst met de positie van
de staafjes en de tekens.
Omdat de
staafjes van beuk gemaakt waren noemde men ze ‘bökstaf’ in het oudsaksisch, in
het oudhoogduits heetten ze ‘buohstab’ wat tovertekenstaafje betekent. Dat
evolueerde naar Buchstabe, het moderne Duitse woord voor letter. Dit zou
volgens sommigen geleid hebben tot het woord “boek”.
Met beuken
haal je dus een heel verhaal in je tuin.
vrijdag 15 februari 2013
Tuinieren in gedachten
Gisteren zaten we - voor de zoveelste keer deze winter - binnen omdat het regende. Dat de regen bevroor door de koude ondergrond was een welgekomen afwisseling. Gevaarlijk voor wie naar buiten moest, maar voor ons waren de ijsdruppels aan de bomen leuk om naar te kijken. De twee dagen daarvoor hebben we gelukkig geprofiteerd van de opklaringen om onze wilgen te knotten. De zon en de milde temperaturen deden ons verlangen naar de lente.
De volgende dag moesten we het tuinwerk helaas weer binnenskamers gaan zoeken. En neen, we hebben geen serre waar we kunnen ‘prutsen’ met potgrond. Indoor tuinieren betekent voor ons tuinboeken lezen en plannen maken.
Om inspiratie op te doen over struiken en bomen bladeren we graag door de Plant Groeiwijzer. Met de groeischema’s in dit boek kan je heel goed zien hoe groot een boom wordt na 1, 3, 6 en 12 jaar. Hierdoor vermijd je ondoordachte aankopen en verkeerde inplantingen.
We hebben ook enkele ‘vooroorlogse’ tuinboeken. Ze geven veel meer uitleg en bevatten meer wetenschappelijke informatie dan de moderne boeken die nogal oppervlakkig durven zijn.
De oude wandelgidsen die we ooit eens vonden op de rommelmarkt staan daarentegen vol lyrische beschrijvingen die ons doen geloven dat de winter op zijn laatste benen loopt: “… In februari laten reeds verscheiden vogels hun voorjaarslokroep hooren. Overal groeit het in bosch en hagen. Vleermuizen en mollen vertoonen zich en op zonnige dagen vliegen de bijen uit …”
De volgende dag moesten we het tuinwerk helaas weer binnenskamers gaan zoeken. En neen, we hebben geen serre waar we kunnen ‘prutsen’ met potgrond. Indoor tuinieren betekent voor ons tuinboeken lezen en plannen maken.
Om inspiratie op te doen over struiken en bomen bladeren we graag door de Plant Groeiwijzer. Met de groeischema’s in dit boek kan je heel goed zien hoe groot een boom wordt na 1, 3, 6 en 12 jaar. Hierdoor vermijd je ondoordachte aankopen en verkeerde inplantingen.
We hebben ook enkele ‘vooroorlogse’ tuinboeken. Ze geven veel meer uitleg en bevatten meer wetenschappelijke informatie dan de moderne boeken die nogal oppervlakkig durven zijn.
De oude wandelgidsen die we ooit eens vonden op de rommelmarkt staan daarentegen vol lyrische beschrijvingen die ons doen geloven dat de winter op zijn laatste benen loopt: “… In februari laten reeds verscheiden vogels hun voorjaarslokroep hooren. Overal groeit het in bosch en hagen. Vleermuizen en mollen vertoonen zich en op zonnige dagen vliegen de bijen uit …”
zondag 27 januari 2013
De Vier van januari
De maand januari bestaat al sinds de vroeg-Romeinse tijd. Zijn naam komt van Janus, de Romeinse god van het begin en het einde, van het openen en sluiten. Hij wordt altijd met twee hoofden afgebeeld. Het ene kijkt naar het verleden, het andere naar de toekomst. Een betere god voor de eerste maand van het jaar kan er dus niet zijn.
Januari kan heel koud zijn met veel sneeuwval zoals de voorbije twee weken, maar toch gebeurt deze maand in de natuur al meer dan je denkt. Na de dooi komt het verborgen plantenleven namelijk heel snel tevoorschijn. Wie goed uitkijkt kan in januari al de eerste inheemse bloemen ontdekken.
De eerste is de Vroegeling, een heel klein eenjarig plantje dat bloeit vanaf januari tot in juni. Het groeit in de tuin, het park, de straat, de berm of greppel. Zolang de locatie maar zonnig, open, zanderig en relatief droog is.
Ook het gekende Madeliefje bloeit in januari. Het is een vaste plant die eigenlijk het hele jaar bloeit, maar nu valt ze extra op tussen alle afgestorven of slapende planten. Madeliefje betekent 'weideliefje'. Het woord made komt namelijk van het Germaanse 'mado' dat weiland betekent. Ook het Germaanse woord 'mada' dat gemaaide grond betekent is ermee verwant. Het Engelse 'meadow' stamt ook duidelijk van dit Germaans af.
Een andere typische januaribloeier is het Klein Kruiskruid. Het frisgroene blad en de gele bloemetjes vallen immers heel goed op in het grauwe winterlandschap. Ook de rest van het jaar blijft het eenjarig plantje bloeien. Wie een geel bloempje van dichtbij bekijkt zal zien dat het hier eigenlijk gaat om een bundel van fijne lintvormige bloempjes of buisbloempjes die verpakt zijn in een groen omwindsel. Prachtig om te zien!
De vierde bloeier is Vogelmuur, een plantje dat iedereen waarschijnlijk kent van de moestuin. Het is een eenjarige plant die het hele jaar bloeit en die lange stengels kan maken tot zelfs 40 cm lang. De stengels groeien niet rechtop maar 'kruipen' over de grond. Zo bedekken ze dikwijls snel geschoffelde plekjes in de tuin want hun zaden kiemen heel gemakkelijk. Noem dit geen onkruid want hun kleine bloempjes zijn prachtig en de vogels vinden de blaadjes superlekker. Gooi maar eens een pol Vogelmuur bij de kippen. Je zal zien dat alles binnen de minuut wordt opgegeten. Ook voor mensen is het eetbaar, gezond en zelfs heel lekker in slaatjes, soepen en frisse dressings. Het wordt ook gebruikt in de kruidengeneeskunde bij jeuk en insectenbeten. De dooi is intussen ingetreden. Ideaal om te wandelen en te gaan zoeken naar de Vier van januari!
Januari kan heel koud zijn met veel sneeuwval zoals de voorbije twee weken, maar toch gebeurt deze maand in de natuur al meer dan je denkt. Na de dooi komt het verborgen plantenleven namelijk heel snel tevoorschijn. Wie goed uitkijkt kan in januari al de eerste inheemse bloemen ontdekken.
Ook het gekende Madeliefje bloeit in januari. Het is een vaste plant die eigenlijk het hele jaar bloeit, maar nu valt ze extra op tussen alle afgestorven of slapende planten. Madeliefje betekent 'weideliefje'. Het woord made komt namelijk van het Germaanse 'mado' dat weiland betekent. Ook het Germaanse woord 'mada' dat gemaaide grond betekent is ermee verwant. Het Engelse 'meadow' stamt ook duidelijk van dit Germaans af.
Een andere typische januaribloeier is het Klein Kruiskruid. Het frisgroene blad en de gele bloemetjes vallen immers heel goed op in het grauwe winterlandschap. Ook de rest van het jaar blijft het eenjarig plantje bloeien. Wie een geel bloempje van dichtbij bekijkt zal zien dat het hier eigenlijk gaat om een bundel van fijne lintvormige bloempjes of buisbloempjes die verpakt zijn in een groen omwindsel. Prachtig om te zien!
De vierde bloeier is Vogelmuur, een plantje dat iedereen waarschijnlijk kent van de moestuin. Het is een eenjarige plant die het hele jaar bloeit en die lange stengels kan maken tot zelfs 40 cm lang. De stengels groeien niet rechtop maar 'kruipen' over de grond. Zo bedekken ze dikwijls snel geschoffelde plekjes in de tuin want hun zaden kiemen heel gemakkelijk. Noem dit geen onkruid want hun kleine bloempjes zijn prachtig en de vogels vinden de blaadjes superlekker. Gooi maar eens een pol Vogelmuur bij de kippen. Je zal zien dat alles binnen de minuut wordt opgegeten. Ook voor mensen is het eetbaar, gezond en zelfs heel lekker in slaatjes, soepen en frisse dressings. Het wordt ook gebruikt in de kruidengeneeskunde bij jeuk en insectenbeten. De dooi is intussen ingetreden. Ideaal om te wandelen en te gaan zoeken naar de Vier van januari!
Abonneren op:
Posts (Atom)